-
1 sapio
săpĭo, īvi or ĭi (sapui, Aug. Civ. Dei, 1, 10; id. Ep. 102, 10; but sapivi, Nov. ap. Prisc. p. 879 P.; id. ap. Non. 508, 21:I.saPisti,
Mart. 9, 6, 7:sapisset,
Plaut. Rud. 4, 1, 8), 3, v. n. and a. [kindr. with opos, saphês, and sophos], to taste, savor; to taste, smack, or savor of, to have a taste or flavor of a thing (cf. gusto).Lit. (so only in a few examples).1.Of things eaten or drunk:* 2.oleum male sapiet,
Cato, R. R. 66, 1:occisam saepe sapere plus multo suem,
Plaut. Mil. 2, 6, 104:quin caseus jucundissime sapiat,
Col. 7, 8, 2:nil rhombus nil dama sapit,
Juv. 11, 121.—With an acc. of that of or like which a thing tastes:quis (piscis) saperet ipsum mare,
Sen. Q. N. 3, 18, 2:cum in Hispaniā multa mella herbam eam sapiunt,
Plin. 11, 8, 8, § 18:ipsum aprum (ursina),
Petr. 66, 6.— Poet.: anas plebeium sapit, has a vulgar taste, Petr. poët. 93, 2:quaesivit quidnam saperet simius,
Phaedr. 3, 4, 3.—Of that which tastes, to have a taste or a sense of taste (perh. so used for the sake of the play upon signif. II.):3.nec sequitur, ut, cui cor sapiat, ei non sapiat palatus,
Cic. Fin. 2, 8, 24.—Transf., of smell, to smell of or like a thing (syn.: oleo, redoleo; very rare): Cicero, Meliora, inquit, unguenta sunt, quae terram quam crocum sapiunt. Hoc enim maluit dixisse quam redolent. Ita est profecto;II.illa erit optima, quae unguenta sapiat,
Plin. 17, 5, 3, § 38:invenitur unguenta gratiosiora esse, quae terram, quam quae crocum sapiunt,
id. 13, 3, 4, § 21.—In a lusus verbb. with signif. II.: istic servus quid sapit? Ch. Hircum ab alis, Plaut. Ps. 2, 4, 47.—Trop.1. a.To resemble (late Lat.):b. c.patruos,
Pers. 1, 11.—Altum or alta sapere, to be high-minded or proud:2.noli altum sapere,
Vulg. Rom. 11, 20:non alta sapientes,
id. ib. 12, 16.—To have good taste, i.e. to have sense or discernment; to be sensible, discreet, prudent, wise, etc. (the predominant signif. in prose and poetry; most freq. in the P. a.).(α).Neutr., Plaut. Ps. 2, 3, 14:(β).si aequum siet Me plus sapere quam vos, dederim vobis consilium catum, etc.,
id. Ep. 2, 2, 73 sq.:jam diu edepol sapientiam tuam abusa est haec quidem. Nunc hinc sapit, hinc sentit,
id. Poen. 5, 4, 30; cf.:populus est moderatior, quoad sentit et sapit tuerique vult per se constitutam rem publicam,
Cic. Rep. 1, 42, 65;so (with sentire),
Plaut. Am. 1, 1, 292; id. Bacch. 4, 7, 19; id. Merc. 2, 2, 24; id. Trin. 3, 2, 10 sq.; cf.:qui sapere et fari possit quae sentiat,
Hor. Ep. 1, 4, 9; Plaut. Bacch. 1, 2, 14:magna est admiratio copiose sapienterque dicentis, quem qui audiunt intellegere etiam et sapere plus quam ceteros arbitrantur,
Cic. Off. 2, 14, 48:veluti mater Plus quam se sapere Vult (filium),
Hor. Ep. 1, 18, 27:qui (puer) cum primum sapere coepit,
Cic. Fam. 14, 1, 1; Poët. ap. Cic. Fam. 7, 16, 1:malo, si sapis, cavebis,
if you are prudent, wise, Plaut. Cas. 4, 4, 17; so,si sapis,
id. Eun. 1, 1, 31; id. Men. 1, 2, 13; id. Am. 1, 1, 155; id. Aul. 2, 9, 5; id. Curc. 1, 1, 28 et saep.; Ter. Eun. 4, 4, 53; id. Heaut. 2, 3, 138:si sapias,
Plaut. Merc. 2, 3, 39; 4, 4, 61; id. Poen. 1, 2, 138; Ter. Heaut. 3, 3, 33; Ov. H. 5, 99; 20, 174:si sapies,
Plaut. Bacch. 4, 9, 78; id. Rud. 5, 3, 35; Ter. Heaut. 4, 4, 26; Ov. M. 14, 675:si sapiam,
Plaut. Men. 4, 2, 38; id. Rud. 1, 2, 8:si sapiet,
id. Bacch. 4, 9, 74:si saperet,
Cic. Quint. 4, 16: hi sapient, * Caes. B. G. 5, 30: Ph. Ibo. Pl. Sapis, you show your good sense, Plaut. Mil. 4, 8, 9; id. Merc. 5, 2, 40:hic homo sapienter sapit,
id. Poen. 3, 2, 26:quae (meretrix) sapit in vino ad rem suam,
id. Truc. 4, 4, 1; cf. id. Pers. 1, 3, 28:ad omnia alia aetate sapimus rectius,
Ter. Ad. 5, 3, 46:haud stulte sapis,
id. Heaut. 2, 3, 82:te aliis consilium dare, Foris sapere,
id. ib. 5, 1, 50:pectus quoi sapit,
Plaut. Bacch. 4, 4, 12; id. Mil. 3, 1, 191; id. Trin. 1, 2, 53; cf.:cui cor sapiat,
Cic. Fin. 2, 8, 24:id (sc. animus mensque) sibi solum per se sapit, id sibi gaudet,
Lucr. 3, 145.—Act., to know, understand a thing (in good prose usually only with general objects):3.recte ego rem meam sapio,
Plaut. Ps. 1, 5, 81:nullam rem,
id. Most. 5, 1, 45: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, Poët. ap. Cic. Div. 1, 58, 132; Cic. Att. 14, 5, 1; Plaut. Mil. 2, 3, 65; cf.:quamquam quis, qui aliquid sapiat, nunc esse beatus potest?
Cic. Fam. 7, 28, 1:quantum ego sapio,
Plin. Ep. 3, 6, 1:jam nihil sapit nec sentit,
Plaut. Bacch. 4, 7, 22:nihil,
Cic. Tusc. 2, 19, 45:plane nihil,
id. Div. in Caecil. 17, 55: nihil parvum, i. e. to occupy one ' s mind with nothing trivial (with sublimia cures), Hor. Ep. 1, 12, 15; cf.: cum sapimus patruos, i.e. resemble them, imitate them in severity, Pers. 1, 11. —Prov.: sero sapiunt Phryges, are wise behind the time; or, as the Engl. saying is, are troubled with afterwit:A.sero sapiunt Phryges proverbium est natum a Trojanis, qui decimo denique anno velle coeperant Helenam quaeque cum eā erant rapta reddere Achivis,
Fest. p. 343 Müll.:in Equo Trojano (a tragedy of Livius Andronicus or of Naevius) scis esse in extremo, Sero sapiunt. Tu tamen, mi vetule, non sero,
Cic. Fam. 7, 16, 1.—Hence, să-pĭens, entis ( abl. sing. sapiente, Ov. M. 10, 622; gen. plur. sapientum, Lucr. 2, 8; Hor. S. 2, 3, 296;but sapientium,
id. C. 3, 21, 14), P. a. (acc. to II.), wise, knowing, sensible, well-advised, discreet, judicious (cf. prudens).In gen.:b.ut quisque maxime perspicit, quid in re quāque verissimum sit, quique acutissime et celerrime potest et videre et explicare rationem, is prudentissimus et sapientissimus rite haberi solet,
Cic. Off. 1, 5, 16; cf.:sapientissimum esse dicunt eum, cui quod opus sit ipsi veniat in mentem: proxume acceder illum, qui alterius bene inventis obtemperet,
id. Clu. 31, 84:M. Bucculeius, homo neque meo judicio stultus et suo valde sapiens,
id. de Or. 1, 39, 179:rex aequus ac sapiens,
id. Rep. 1, 26, 42; cf.:Cyrus justissimus sapientissimusque rex,
id. ib. 1, 27, 43:bonus et sapiens et peritus utilitatis civilis,
id. ib. 2, 29, 52:o, Neptune lepide, salve, Neque te aleator ullus est sapientior,
Plaut. Rud. 2, 3, 29:quae tibi mulier videtur multo sapientissima?
id. Stich. 1, 2, 66:(Aurora) ibat ad hunc (Cephalum) sapiens a sene diva viro,
wise, discreet, Ov. H. 4, 96 Ruhnk.; so,puella,
id. M. 10, 622:mus pusillus quam sit sapiens bestia,
Plaut. Truc. 4, 4, 15; id. As. 3, 3, 114 et saep.—With gen. (analogous to gnarus, peritus, etc.):qui sapiens rerum esse humanarum velit,
Gell. 13, 8, 2.— Subst.: săpĭens, entis, m., a sensible, shrewd, knowing, discreet, or judicious person:semper cavere hoc sapientes aequissimumst,
Plaut. Rud. 4, 7, 20; cf.:omnes sapientes suom officium aequom est colere et facere,
id. Stich. 1, 1, 38; id. Trin. 2, 2, 84:dictum sapienti sat est,
id. Pers. 4, 7, 19; Ter. Phorm. 3, 3, 8; Plaut. Rud. 2, 4, 15 sq.:insani sapiens nomen ferat, aequus iniqui,
Hor. Ep. 1, 6, 15:sapiens causas reddet,
id. S. 1, 4, 115:quali victu sapiens utetur,
id. ib. 2, 2, 63; 1, 3, 132.—In a lusus verbb. with the signif. of sapio, I., a person of nice taste:qui utuntur vino vetere sapientes puto Et qui libenter veteres spectant fabulas,
good judges, connoisseurs, Plaut. Cas. prol. 5: fecundae [p. 1630] leporis sapiens sectabitur armos, Hor. S. 2, 4, 44.—As a surname of the jurists Atilius, C. Fabricius, M'. Curius, Ti. Coruncanius, Cato al., v. under B. fin. —Of abstract things:B.opera,
Plaut. Pers. 4, 5, 2:excusatio,
Cic. Att. 8, 12, 2:modica et sapiens temperatio,
id. Leg. 3, 7, 17:mores,
Plaut. Rud. 4, 7, 25:verba,
Ter. Ad. 5, 1, 7:consilium,
Ov. M. 13, 433:Ulixes, vir sapienti facundiā praeditus,
Gell. 1, 15, 3:morus, quae novissima urbanarum germinat, nec nisi exacto frigore, ob id dicta sapientissima arborum,
Plin. 16, 25, 41, § 102.—After the predominance of Grecian civilization and literature, particularly of the Grecian philosophy, like sophos, well acquainted with the true value of things, wise; and subst., a wise man, a sage (in Cic. saepiss.): ergo hic, quisquis est, qui moderatione et constantiā quietus animo est sibique ipse placatus ut nec tabescat molestiis nec frangatur timore nec sitienter quid expetens ardeat desiderio nec alacritate futili gestiens deliquescat;is est sapiens quem quaerimus, is est beatus,
Cic. Tusc. 4, 17, 37:sapientium praecepta,
id. Rep. 3, 4, 7:si quod raro fit, id portentum putandum est: sapientem esse portentum est. Saepius enim mulam peperisse arbitror, quam sapientem fuisse,
id. Div. 2, 28, 61:statuere quid sit sapiens, vel maxime videtur esse sapientis,
id. Ac. 2, 3, 9; cf. id. Rep. 1, 29, 45.—So esp. of the seven wise men of Greece:ut ad Graecos referam orationem... septem fuisse dicuntur uno tempore, qui sapientes et haberentur et vocarentur,
Cic. de Or. 3, 34, 137:eos vero septem quos Graeci sapientes nominaverunt,
id. Rep. 1, 7, 12:sapienti assentiri... se sapientem profiteri,
id. Fin. 2,3, 7.—Ironically:sapientum octavus,
Hor. S. 2, 3, 296.—With the Romans, an appellation of Lœlius: te, Laeli, sapientem et appellant et existimant. Tribuebatur hoc modo M. Catoni: scimus L. Atilium apud patres nostros appellatum esse sapientem, sed uterque alio quodam modo: Atilius, qui prudens esse in jure civili putabatur;Cato quia multarum rerum usum habebat... propterea quasi cognomen jam habebat in senectute sapientis... Athenis unum accepimus et eum quidem etiam Apollinis oraculo sapientissimum judicatum,
Cic. Lael. 2, 6; cf.:numquam ego dicam C. Fabricium, M'. Curium, Ti. Coruncanium, quos sapientes nostri majores judicabant, ad istorum normam fuisse sapientes,
id. ib. 5, 18:ii, qui sapientes sunt habiti, M. Cato et C. Laelius,
id. Off. 3, 4, 16; Val. Max. 4, 1, ext. 7; Lact. 4, 1.—Hence, adv.: săpĭen-ter, sensibly, discreetly, prudently, judiciously, wisely:recte et sapienter facere,
Plaut. Am. 1, 1, 133; id. Mil. 3, 3, 34:consulere,
id. ib. 3, 1, 90:insipienter factum sapienter ferre,
id. Truc. 4, 3, 33:factum,
id. Aul. 3, 5, 3:dicta,
id. Rud. 4, 7, 24:quam sapienter jam reges hoc nostri viderint,
Cic. Rep. 2, 17, 31:provisa,
id. ib. 4, 3, 3:a majoribus prodita fama,
id. ib. 2, 2, 4:considerate etiam sapienterque fecerunt,
id. Phil. 4, 2, 6; 13, 6, 13:vives sapienter,
Hor. Ep. 1, 10, 44:agendum,
Ov. M. 13, 377:temporibus uti,
Nep. Epam. 3, 1; Hor. C. 4, 9, 48.— Comp.:facis sapientius Quam pars latronum, etc.,
Plaut. Curc. 4, 3, 15; id. Poen. prol. 7:nemo est, qui tibi sapientius suadere possit te ipso,
Cic. Fam. 2, 7, 1:sapientius fecisse,
id. Brut. 42, 155.— Sup.:quod majores nostros et probavisse maxime et retinuisse sapientissime judico,
Cic. Rep. 2, 37, 63. -
2 sapientia
sapientia ae, f [sapiens], good taste, good sense, discernment, discretion, prudence, intelligence, forethought: sedulo Moneo, quae possum, pro meā sapientiā, T.: re enim iniquum est, sed tuā sapientiā fit aequissimum: maiorum: sapientia prima (est), Stultitiā caruisse, H.: Insaniens, H.: virtutes ebullire et sapientias, maxims of wisdom. —Wisdom, philosophy, perfection of intellect and character: sapientia est rerum divinarum et humanarum scientia: sapientia, quae ars vivendi putanda est: pro vestrā sapientiā: ceterarum rerum tua, in other things.—A science: ista Scaevolarum, i. e. the science of jurisprudence: audaciā pro sapientiā uti: constituendae civitatis, i. e. statesmanship.* * *wisdom (goal of philosopher, Stoic virtue); judgement/understanding; reason; prudence, discretion, discernment (L+S); good sense; good taste; intelligence -
3 venustās
venustās ātis, f [venus], loveliness, comeliness, charm, grace, beauty, elegance, attractiveness: Antiqua tua, your old fascination, T.: corporis.— Artistic grace, fine taste, art: signa eximiā venustate: fastigium illud non venustas sed necessitas ipsa fabricata est.—Elegance, good taste, gracefulness: homo adfluens omni lepore ac venustate: (oratoris est) agere cum venustate: Quis me venustatis plenior? amiability, T.* * *attractiveness, charm, grace; luck in love; delightful conditions (pl.) -
4 sāl
sāl salis [1 SAL-], salt water, brine, the sea: sale tabentes artūs, V.: aequorei unda salis, O.: Hypanis salibus vitiatur amaris, O.— Salt: praebere ligna salemque, H.: multos modios salis: aquae et salis copia, Cs.: sale invecto uti, L.— Fig., intellectual acuteness, good sense, shrewdness, cunning, wit, facetiousness, sarcasm: habere salem, T.: aliquid salis a mimā uxore trahere: sale vicit omnīs: salis satis est, sannionum parum: (Lucilius) sale multo Urbem defricuit, H.: delectatur sale nigro, i. e. biting sarcasm, H.— Plur, witticisms, jests, smart sayings, sarcasms: Romani veteres atque urbani sales: Plautinos laudare sales, H.: salibus vehemens intra pomoeria natis, Iu.— Good taste, elegance: tectum plus salis quam sumptūs habebat, N.* * *I IIsalt; wit -
5 sapiencia
wisdom (goal of philosopher, Stoic virtue); judgement/understanding; reason; prudence, discretion, discernment (L+S); good sense; good taste; intelligence -
6 sal
sal, sălis ( neutr. collat. form of the nom. sălĕ, Enn. ap. Gell. 2, 26, or Ann. v. 378 Vahl.; Varr. ap. Non. 223, 17; also, in the regular form sometimes neutr. in sing., v. infra, I.; but plur. always sales, m.; cf. Neue, Formenl. 1, 697 sq.; dat. plur.: infusis salis, Fabian. ap. Charis. p. 82 P.), m. [root sal-, to stream, flow; cf. hals; perh. also found in insula, salix].I.Lit., salt.a.Sing.(α).Masc.: ex sale, qui apud Carthaginienses fit, Cato ap. Prisc. p. 659 P.:(β).salem candidum sic facito,
id. R. R. 88; Varr. R. R. 1, 7, 8; Col. 6, 17, 7; 8, 6 Schneid. N. cr.; 12, 6, 2; 12, 21, 2 al.; Plin. 31, 7, 39, § 73; Plaut. Merc. 1, 2, 95; id. Curc. 4, 4, 6; id. Pers. 3, 3, 25; Sall. Fragm. ap. Charis. p. 82 P., and ap. Prisc. p. 644 ib.; Hor. S. 1, 5, 46 et saep.—Prov.:salem cum pane edit,
Plin. 31, 8, 41, § 89.—Neutr.: nunc vides in conviviis ita poni et sal et mel, Varr. ap. Charis. p. 82 P.; so, aliud, Fabian. ib. p. 82 P.;(γ).tritum,
Veg. 2, 24, 4 al.; v. also infra, II.—Doubtful gen.:b.multos modios salis,
Cic. Lael. 19, 67:(caseum) parco sale reponunt,
Verg. G. 3, 403; Caes. B. C. 2, 37:salis vendendi arbitrium,
Liv. 29, 6; 45, 29; Hor. S. 1, 3, 14; 2, 2, 17; 2, 4, 74; Col. 7, 8, 5; Cels. 2, 24; Plin. 31, 7, 42, § 91.—Plur.:B.quin aspergi solent sales: melior fossilis quam marinus,
Varr. R. R. 2, 11, 6; Col. 7, 4, 8; 8, 6, 1; Pall. 9, 2 Mai; id. Nov. 19; Fabian. ap. Charis. p. 82 P.; Ov. M. 15, 286.—Meton.1. a.Sing., Enn. 1. 1.:b.supra rorem salis edita pars est remorum,
Lucr. 4, 438:et sale tabentes artus in litore ponunt,
Verg. A. 1, 173; 1, 35; 3, 385; 5, 848; 5, 866; 6, 697; 10, 214; Ov. P. 1, 1, 70; Val. Fl. 4, 722.—Plur.:2.sales amari,
Ov. M. 15, 286:aequorei,
Luc. 10, 257.—A speck on precious stones shaped like a grain of salt. — Sing.:II.sal,
Plin. 37, 6, 22, § 83; 37, 8, 37, § 117; 37, 2, 10, § 28.— Plur.:sales,
Plin. 37, 2, 8, § 22.—Trop.A.Intellectual acuteness, good sense, shrewdness, cunning, wit, facetiousness, sarcasm, a witticism, witty saying (class. in sing. and plur.;a.syn.: lepos, facetiae, festivitas): (sal) adeo necessarium elementum est, ut transierit intellectus ad voluptates animi quoque. Nam ita sales appellantur, omnisque vitae lepos et summa hilaritas laborumque requies non alio magis vocabulo constat,
Plin. 31, 7, 41, § 88.Sing.:(β).qui habet salem, quod in te est,
Ter. Eun. 3, 1, 10; cf.:nulla venustas, Nulla in tam magno est corpore mica salis,
Cat. 86, 4:Caesar inusitatum nostris oratoribus leporem quendam et salem est consecutus,
Cic. de Or. 2, 23, 98; cf. id. N. D. 2, 29, 74:sale vero et facetiis Caesar vicit omnis,
id. Off. 1, 37, 133:(litterae) tum humanitatis sparsae sale,
id. Att. 1, 13, 1:qui (versus) dum denique habent salem ac leporem,
Cat. 16, 7:P. Scipio omnes sale facetiisque superabat,
Cic. Brut. 34, 128; cf.:argutiae facetissimi salis,
Plin. 35, 10, 37, § 117:salis satis est, sannionum parum, Cic Fam. 9, 16, 10: in quo mihi videtur specimen fuisse humanitatis, salis, suavitatis, leporis,
id. Tusc. 5, 19, 55:(Lucilius) sale multo Urbem defricuit,
Hor. S. 1, 10, 3; cf.of the same: acerbitas et abundantia salis,
Quint. 10, 1, 94:hic delectatur iambis, Ille Bioneïs sermonibus et sale nigro,
i. e. biting wit, sarcasm, Hor. Ep. 2, 2, 60; Cat. 13, 5:qui plurimum in scribendo et salis haberet et fellis nec candoris minus,
Plin. Ep. 3, 21, 1. —Neutr. (ante-class.): quicquid loquitur, sal merum est, Afran. ap. Prisc. p. 659 P.; so, (puella) Charitôn mia, tota merum sal, Lucr. 4, 1162.—b.Plur.:* B.Romani veteres atque urbani sales,
Cic. Fam. 9, 15, 2:vestri proavi Plautinos Laudavere sales,
Hor. A. P. 271; Sen. Vit. Beat. 27, 2:periculosi sales,
id. Tranq. 1, 4:libaboque tuos, scite Menandre, sales,
Prop. 3 (4), 21, 28:huic generi orationis aspergentur etiam sales, qui in dicendo minimum quantum valent: quorum duo genera sunt, unum facetiarum, alterum dicacitatis,
Cic. Or. 26, 87; cf. Quint. 6, 3, 15; 10, 1, 117:(Ciceronem) in salibus aliquando frigidum,
id. 12, 10, 12:a salibus suffusis felle refugi,
Ov. Tr. 2, 565:protervi sales,
Stat. S. 1, 6, 6:salibus vehemens intra pomoeria natis,
Juv. 9, 11.—(Borrowed from the use of salt as a relish.) Good taste, elegance:C.tectum antiquitus constitutum plus salis quam sumptūs habebat,
Nep. Att. 13, 2.— -
7 sapientia
săpĭentĭa, ae, f. [sapiens].I.(Acc. to sapiens, A.) Prop., good taste, i. e. good sense, discernment, discretion, prudence, intelligence (class.; syn. prudentia): pellitur e medio sapientia, vi geritur res, Enn. ap. Gell. 20, 10, 4 (Ann. v. 272 Vahl.):II.non aetate verum ingenio adipiscitur sapientia,
Plaut. Trin. 2, 2, 88; id. Mil. 4, 6, 36:fac participes nos tuae sapientiae,
id. Ep. 2, 2, 73; cf.:neque habet (erus meus) plus sapientiae quam lapis,
id. Mil. 2, 2, 81; id. Capt. 2, 3, 53; cf. id. ib. 2, 3, 50:sedulo Moneo, quae possum, pro meā sapientiā,
Ter. Ad. 3, 3, 73:quanta mea sapientia est,
Plaut. Stich. 1, 2, 62:erum anteëo sapientiā,
Ter. Phorm. 2, 1, 17:re enim iniquum est, sed tuā sapientiā fit aequissimum,
Cic. Deiot. 2, 4:numquam enim temeritas cum sapientiā commiscetur,
id. Marcell. 2, 7:quid virtus et quid sapientia possit, etc.,
Hor. Ep. 1, 2, 17:sapientia prima (est), stultitiā caruisse,
id. ib. 1, 1, 41; cf. id. A. P. 396:insaniens sapientia,
id. C. 1, 34, 2.—(Acc. to sapiens, B.) Wisdom, = sophia (so predominantly in the class. per., e. g. in Cic.): nec quisquam sophiam, sapientia quae perhibetur, In somnis vidit, etc., Enn. ap. Fest. p. 325 Müll. (Ann. v. 227 Vahl.); cf.: Sophiam vocant me Graii, vos Sapientiam, Afran. ap. Gell. 13, 8, 3; and: princeps omnium virtutum illa sapientia, quam sophian Graeci vocant, Cic. Off. 1, 43, 153:B.ad sapientiam hujus nimius nugator fuit,
Plaut. Capt. 2, 2, 25:ita fit, ut mater omnium bonarum rerum sit sapientia, a cujus amore Graeco verbo philosophia nomen invenit,
Cic. Leg. 1, 22, 58:sapientia hominis custos,
id. Fin. 4, 1, 1; id. Lael. 2, 7; 6, 20; 9, 30:omnem spem salutis ad clementiam victoris et sapientiam contulisse,
id. Marcell. 6, 18:quorum vobis pro vestrā sapientiā, Quirites, habenda est ratio diligenter,
id. Imp. Pomp. 7, 17:sapientiae vocem audire,
id. Phil. 13, 3, 6:studia sapientiae,
Tac. A. 14, 56:doctores sapientiae,
philosophers, id. ib. 14, 16. —With gen.:admirari soleo cum ceterarum rerum tuam excellentem, M. Cato, perfectamque sapientiam tum, etc.,
in other things, Cic. Sen. 2, 4.—In plur., sarcastically: qui (sapientes) si virtutes ebullire volent et sapientias, nihil aliud dicent, nisi, etc. (the plur. denoting their perpetual speaking of wisdom), a saying referred to Epicurus, Cic. Tusc. 3, 18, 42.—In partic., of single departments of knowledge, science, or wisdom, practical wisdom, knowledge of the world, philosophy, Lucr. 5, 10:sapientia est, ut a veteribus philosophis definitum est, rerum divinarum et humanarum causarumque, quibus eae res continentur, scientia,
Cic. Off. 2, 2, 5:sapientia, quae ars vivendi putanda est,
id. Fin. 1, 13, 42 (for which:ars est philosophia vitae,
id. ib. 3, 2, 4).—Of jurisprudence:istam oscitantem sapientiam Scaevolarum et ceterorum beatorum otio concedamus,
Cic. de Or. 2, 33, 144; cf.:his temporibus audaciā pro sapientiā liceat uti,
id. Fam. 1, 10 init. —Of eloquence: hanc cogitandi pronunciandique rationem vimque dicendi veteres Graeci sapientiam nominabant, Cic. de Or. 3, 15, 56.—Of statesmanship, policy:sapientia constituendae civitatis,
Cic. de Or. 2, 37, 154; cf.:qui propter ancipitem, quae non potest esse sejuncta, faciendi dicendique sapientiam florerent,
id. ib. 3, 16, 59. —Of mathematics:sapientiae professor,
Suet. Tib. 14. -
8 cōmis
cōmis e, adj. with comp, courteous, affable, kind, obliging, friendly, loving: homines: illo usa sum benigno et comi, T.: quis Laelio comior?: conviva, H.: bonis, Ta.: erga aliquem: in uxorem, H.: comi hospitio, L.: victus, courteous, Ta.* * *come, comior -or -us, comissimus -a -um ADJcourteous/kind/obliging/affable/gracious; elegant, cultured, having good taste -
9 cōmitās
cōmitās ātis, f [comis], courtesy, kindness, friendliness, affability, gentleness: illius: comitate condīta gravitas: invitandi, L.: curandi, Ta.* * *politeness, courtesy; kindness, generosity, friendliness; good taste, elegance -
10 decenter
decenter adv. with comp. [decens], becomingly, decently, properly, fitly: Singula quaeque locum teneant sortita decenter, H.: maesta, O.: pulsare decentius, H.* * *decentius, decentissime ADVappropriately/decently, with good taste; becomingly, pleasingly, gracefully -
11 dēfōrmitās
dēfōrmitās ātis, f [deformis], ugliness, deformity, hideousness: insignis ad deformitatem puer: in tantā deformitate, L. — Fig., baseness, vileness, turpitude: animi: fugae: ludicra, i. e. the disgrace of appearing on the stage, Ta.* * *ugliness, deformity, blemish, disfigurement; disrepair; disgrace, degradation; inelegance, impropriety, lack of good taste (speach/writing); shapelessness -
12 deformis
deforme, deformior -or -us, deformissimus -a -um ADJdeformed/illformed/misshapen/disfigured; shameful/degrading/base; ugly/loathsome inappropriate/unseemly/offending good taste; shapeless/lacking definite shape -
13 deformus
deforma -um, deformior -or -us, deformissimus -a -um ADJdeformed/illformed/misshapen/disfigured; shameful/degrading/base; ugly/loathsome inappropriate/unseemly/offending good taste; shapeless/lacking definite shape -
14 supersapio
sŭper-săpĭo, ĕre, v. n., to possess very good taste, Tert. Anim. 18. -
15 sapor
săpor, ōris, m. [sapio, I.].I.Lit., a taste, relish, flavor, savor (objectively of the taste inherent in a thing; whereas gustatus is used subjectively, of the taste experienced by him who eats or drinks;B.class.),
Lucr. 2, 679; cf.: si quem forte inveneritis, qui aspernetur oculis pulchritudinem rerum, non odore ullo, non tactu, non sapore capiatur, excludat auribus omnem suavitatem, Cic. Cael. 17, 42:ut mel, suo proprio genere saporis, dulce esse sentitur,
id. Fin. 3, 10, 34:in os salsi venit umor saepe saporis,
Lucr. 4, 222; 2, 401:asper in ore sapor (amelli),
Verg. G. 4, 277:tardus,
id. ib. 2, 126:asper maris,
Plin. 2, 100, 104, § 222:vini,
id. 24, 9, 38, § 60:asperrimus,
id. 14, 2, 4, § 22:dulcis,
Hor. C. 3, 1, 19:odoratus et jucundus,
Plin. 26, 8, 50, § 83:austerus,
id. 25, 5, 20, § 45:tristi poma sapore,
Ov. Tr. 4, 6, 12.—In plur., Lucr. 2, 430; 2, 504; Hor. S. 2, 4, 36; Plin. 11, 37, 65, § 174; 8, 51, 77, § 209; 15, 27, 32, § 106 al.—Transf. ( poet. or in post-Aug. prose).1.Subjectively for gustatus, a sense of taste, a taste which a person has of any thing:2.an poterunt oculos aures reprehendere? an aures Tactus? an hunc porro tactum sapor arguet oris?... Seorsus sapor oris habet vim,
Lucr. 4, 487 sq.:aliis aliud taetrius esset orisque sapori,
id. 2, 511.—Concr. (mostly in the plur.), that which tastes good, a dainty, delicacy, Tib. 1, 7, 35; Verg. G. 4, 62; Plin. 9, 17, 29, § 63; 12, 1, 2, § 4.—In sing.:3. II.et tunsum gallae admiscere saporem,
i.e. juice, Verg. G. 4, 267.—Trop.1.Of style:2.vernaculus,
i.e. taste, elegance, Cic. Brut. 46, 172; Arn. 3, p. 108:Atticus,
Quint. 12, 10, 75; cf. id. 6, 4, 107:sermo non publici saporis,
of uncommon elegance, Petr. 3, 1.—Of conduct:homo sine sapore,
without refinement, Cic. post Red. in Sen. 6, 14. -
16 resipio
rĕ-sĭpĭo, ĕre, v. a. [sapio], to savor, taste, or smack of something; to have a savor or flavor of something (class.).I.Lit.:II.mustum resipit ferrum,
Varr. R. R. 1, 54, 3; cf.picem (uva),
Plin. 14, 1, 3, § 18:quicquam (aqua),
id. 31, 3, 22, § 37:quam minimum amaritudinis (taleolae),
Col. 12, 48, 2.—Trop., to smack of, savor of:* 2.Epicurus homo non aptissimus ad jocandum, minimeque resipiens patriam,
Cic. N. D. 2, 17, 46:istae (comoediae) resipiunt stilum Plautinum,
Gell. 3, 3, 13. —Pregn., to taste well, have a good flavor: [p. 1579] Iaboravi, ut insulsa resiperent, Aus. Idyll. Monos. 12 praef. -
17 stomachus
stŏmăchus, i, m., = stomachos.I.The gullet, the alimentary canal, œsophagus:II.linguam ad radices ejus (oris) haerens excipit stomachus,
Cic. N. D. 2, 54, 135; Cels. 4, 1, § 6; 5, 26, n. 2, § 15.—Transf., the stomach (freq. and class.):III.eas cum stomachi calore concoxerit,
Cic. N. D. 2, 49; Cels. 4, 5; Plin. 23, 1, 26, § 53:summum gulae fauces vocantur, extremum stomachus,
id. 11, 37, 68, § 179:tendit (gula) ad stomachum,
id. 11, 37, 66, § 176; Lucr. 4, 632; Hor. S. 2, 2, 18:stomachum fovere,
Cels. 4, 5:movere,
Plin. 13, 23, 44, § 127:comprimere,
Cels. 4, 5 fin.:stomacho laborare,
id. 1, 8:aestuans,
id. 1, 3:aeger,
Hor. S. 2, 2, 43:dissolutus,
Plin. 23, 1, 26, § 53:fortiores stomachi,
id. 32, 7, 26, § 80:marcens,
Suet. Calig. 58:corpora, quae stomacho praebent incendia nostro,
Lucr. 4, 872:qualia lassum Pervellunt stomachum,
Hor. S. 2, 8, 9; Juv. 6, 100.—Trop.1.Taste, liking (class.):2.ludi non tui stomachi,
Cic. Fam. 7, 1, 2:nosti stomachi mei fastidium,
id. ib. 2, 16, 2: stomacho esse languenti, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 13, 2:in hoc agello stomachum multa sollicitant, vicinitas urbis, opportunitas viae, modus ruris,
Plin. Ep. 1, 24, 3.—Bonus stomachus, good digestion; hence, peace, rest, quiet, good-humor:3.bono sane stomacho contenti,
Quint. 2, 3, 3; cf. id. 6, 3, 93:adversus quos difficile cottidie habere bonum stomachum,
Mart. 12, praef.—Distaste, dislike to any thing; hence, displeasure, irritation, vexation, chagrin concerning any thing (freq., esp. in Cic.):locus ille animi nostri, stomachus ubi habitat,
Cic. Att. 4, 16, 10; cf. id. ib. 15, 15, 2: [p. 1764] consuetudo diurna callum jam obduxit stomacho meo, id. Fam. 9, 2, 3:bile et stomacho aliquid fingere,
Suet. Tib. 59 fin.:clamore ac stomacho non queo labori suppeditare,
Plaut. As. 2, 4, 17:homo exarsit iracundiā ac stomacho,
Cic. Verr. 2, 2, 20, § 48:epistula plena stomachi et querelarum,
id. Q. Fr. 3, 8, 1:ne in me stomachum erumpant, cum sint tibi irati,
id. Att. 16, 3, 1:in stomacho ridere,
id. Fam. 2, 16, 7:risum magis quam stomachum movere,
id. Att. 6, 3, 7:stomachum movere alicui,
id. Mur. 13, 28;for which: stomachum facere alicui,
id. Att. 5, 11, 2; id. Fam. 1, 9, 10:quae tum mihi majori stomacho, quam ipsi Quinto, fuerunt,
id. Att. 5, 1, 4; id. Q. Fr. 3, 5, 2:intelleges eam (fortitudinem) stomacho non egere,
id. Tusc. 4, 24, 53:summo cum labore, stomacho miseriāque erudiit,
id. Rosc. Com. 11, 31:nec gravem Pelidae stomachum cedere nescii Conamur (scribere),
Hor. C. 1, 6, 6.—In jest, for the contrary affection: Cicero reddens rationem, cur illa C. Caesaris tempora tam patienter toleraret, Haec aut animo Catonis ferenda sunt, aut Ciceronis stomacho, i. e. with his patience, endurance, Cic. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 102. -
18 ēleganter
ēleganter adv. with comp. and sup. [elegans], with good judgment, tastefully, neatly, finely, gracefully, elegantly: lautiores accepti: acta aetas: causam dicere: psallere et saltare elegantius, S.: elegantius facturos dixit, si, etc., becomingly, L.: elegantius loca cepisse, judiciously, L.: loqui elegantissime.* * *elegantius, elegantissime ADVelegantly, attractively; properly/rightly, w/correct taste/conduct; neatly -
19 Fabas indulcet fames
• Hunger sweetens the beans, or hunger makes everything taste good! -
20 acer
1.ăcer, ĕris, n. [kindred with Germ. Ahorn] (f. Serv. ap. Prisc. p. 698 P.), the maple-tree, Plin. 16, 15, 26, § 66 sq.—II.Transf., the wood of the maple-tree, maplewood, used, on account of its hardness and firmness, for writing-tablets, Plin. 33, 11, 52, § 146; Ov. Am. 1, 11, 28.2.ācer, cris, cre, adj. (m. acris, Enn.; f. acer, Naev. and Enn.; acrus, a um, Pall.; Veg.; cf. Charis. 63 and 93 P.) [cf. akis, akôn, akmê, akros, ôkus, oxus; Sanscr. acan = dart, acus = swift; Germ. Ecke; Engl. edge, to egg; and with change of quantity, ăcus, acuo, ăceo, ăcies, ăcerbus], sharp, pointed, piercing, and the like.I.Prop., of the senses and things affecting them, sharp, dazzling, stinging, pungent, fine, piercing:a.praestans valetudine, viribus, formā, acerrimis integerrimisque sensibus,
Cic. Tusc. 5, 15, 45. So,Of the sight:b.acerrimus sensus videndi,
Cic. de Or. 2, 87, 357:acres oculi,
id. Planc. 27:splendor,
Lucr. 4, 304:quidam colores ruboris acerrimi,
Sen. Q. N. 1, 14 al. —Of the hearing:c.voce increpet acri?
Lucr. 3, 953:aurium mensura, quod est acrius judicium et certius,
Cic. de Or. 3, 47:acrem flammae sonitum,
Verg. G. 4, 409:acri tibiā,
Hor. C. 1, 12, 1.—Of smell, Lucr. 4, 122:d.exstinctum lumen acri nidore offendit nares,
id. 6, 792; cf. ib. 1216:unguentis minus diu delectemur summa et acerrima suavitate conditis, quam his moderatis,
Cic. de Or. 3, 25, 99:odor,
Plin. 12, 17, 40.—Of taste: ut vitet acria, ut est sinapi, cepa, allium, Var. ap. Non. 201, 13:e.acres humores,
sharp juices, Cic. N. D. 2, 23:lactuca innatat acri stomacho,
an acid stomach, Hor. S. 2, 4, 59; cf. ib. 2, 8, 7:dulcibus cibis acres acutosque miscere,
Plin. Ep. 7, 3 al. —Of sensation in its widest extent: aestatem auctumnus sequitur, post acer hiems fit, sharp, severe, Enn. ap. Prisc. p. 647 P. (Ann. v. 406 ed. Vahl.—cf. Lucr. 3, 20; 4, 261); and so Hor.: solvitur acris hiems, C. 1. 4, 1. —B.Of the internal states of the human system, violent, sharp, severe, gnawing:II.fames, Naev. ap. Prisc. l. l. (B. Punic. p. 18 ed. Vahl.): somnus, Enn. ap. Prisc. l. l. (Ann. v. 369): morbus,
Plaut. Men. 5, 2, 119:dolor,
Lucr. 6, 650:sitis,
Tib. 1, 3, 77 al.Of the states of mind: violent, vehement, passionate, consuming: mors amici subigit, quae mihi est senium multo acerrimum, Att. ap. Non. 2, 22:B.acri ira percitus,
Lucr. 5, 400: cf. 3, 312;6, 754 (on the contrary, 5, 1194: iras acerbas): acres curae,
Lucr. 3, 463, and Var. ap. Non. 241:luctus,
ib. 87:dolor,
Verg. A. 7, 291:metus,
Lucr. 6, 1211; Verg. A. 1, 362:amor,
Tib. 2, 6, 15:acrior ad Venerem cupido,
Curt. 6, 5 al. (Among unpleasant sensations, acer designates a piercing, wounding by sharpness; but acerbus the rough, harsh, repugnant, repulsive.)—Applied to the intellectual qualities, subtle, acute, penetrating, sagacious, shrewd:C.acrem irritat virtutem animi,
Lucr. 1, 70:acri judicio perpende,
id. 2, 1041:memoria,
strong, retentive, Cic. de Or. 2, 87:vir acri ingenio,
id. Or. 5; cf. id. Sest. 20 al. —Applied to moral qualities.1.In a good sense, active, ardent, eager, spirited, brave, zealous:2.milites,
Cic. Cat. 2, 10:civis acerrimus,
an ardent patriot, id. Fam. 10, 28:defensor,
id. ib. 1, 1:studio acriore esse,
id. de Or. 1, 21:jam tum acer curas venientem extendit in annum rusticus,
Verg. G. 2, 405 al. —In a bad sense, violent, hasty, hot, passionate, fierce, severe (very freq.):D.uxor acerrima,
enraged, angry, Plaut. Merc. 4, 4, 56; Ter. Ph. 2, 1, 32:dominos acres,
Lucr. 6, 63; Nep. Tim. 3, 5; cf. Bremi Nep. Eum. 11, 1. Also, of animals, Lucr. 4, 421; 5, 860; Verg. A. 4, 156; Hor. Epod. 12, 6; 2, 31; Nep. Eum. 11, 1. —Of abstract things (mostly poet.), Ter. Ph. 2, 2, 32:egestas,
Lucr. 3, 65:poenas,
id. 6, 72:impetus,
ib. 128; 392:acerrimum bellum,
Cic. Balb. 6:nox acerrima atque acerbissima,
id. Sull. 18:acrius supplicium,
id. Cat. 1, 1; in Quint.: acres syllabae, which proceed from short to long, 9, 4.—Acer is constr. with abl., and also (esp. in the histt. of the silv. age) with gen., Vell. 1, 13; Tac. H. 2, 5 al.; cf. Ramsh. § 107, 6 note. With in, Cic. Fam. 8, 15; with inf., Sil. 3, 338.— Adv.: ācrĭter, sharply, strongly, vehemently, eagerly, zealously, etc., in all the signif. of the adj., Plaut. Cist. 1, 1, 110; id. Ps. 1, 3, 39; Lucr. 6, 783; Cic. Tusc. 1, 30 al.— Comp., Lucr. 3, 54; 5, 1147; Hor. S. 2, 3, 92; Tac. A. 6, 45; 13, 3.— Sup., Cic. Fl. 11; id. Fam. 10, 28; 15, 4.—Also, ācre, Sall. Fragm. ap. Non. p. 132, 25; App. M. 10, 32; and perh. Pers. 4, 34.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Good Taste — is a science fiction short story by Isaac Asimov. It appeared in Asimov s Science Fiction and in the 1983 collection The Winds of Change and Other Stories. Plot summary Chawker Minor returns from his Grand Tour , including a visit to Earth, to… … Wikipedia
good taste — Intuitive feeling for what is aesthetically or socially right • • • Main Entry: ↑taste … Useful english dictionary
good taste — index decorum Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
good taste — good sense, excellent opinion of what is good or appropriate … English contemporary dictionary
good taste — Synonyms and related words: Atticism, acquired taste, appreciation of excellence, appropriateness, chasteness, chastity, choiceness, civilized taste, civilizedness, clarity, classicalism, classicism, clearness, comeliness, correctness, cultivated … Moby Thesaurus
All In Good Taste — Réalisation Anthony Kramreither Acteurs principaux Jim Carrey Jonathan Welsh Harvey Atkin Scénario Robert C. Diez d Aux Rick Green Anthony Kramreither Production Anthony Kramreither Société de distribution Pan Canadian Film Distributors … Wikipédia en Français
Anarchists of Good Taste — Infobox Album | Name = Anarchists of Good Taste Type = studio Artist = Dog Fashion Disco Released = March 6, 2001 Recorded = ? Genre = Experimental rock, avant garde metal Length = 51:43 Label = Spitfire Records Producer = Dog Fashion Disco, Drew … Wikipedia
All in Good Taste — Données clés Réalisation Anthony Kramreither Scénario Robert C. Diez d Aux Rick Green Anthony Kramreither Acteurs principaux Jim Carrey Jonathan Welsh Harvey Atkin Sortie 1983 … Wikipédia en Français
All in Good Taste — Infobox Film name = All in Good Taste imdb id = 0128037 producer = Anthony Kramreither writer = Robert C. Diez d Aux Rick Green Anthony Kramreither starring = Jim Carrey Jonathan Welsh Harvey Atkin director = Anthony Kramreither distributor = Pan … Wikipedia
contrary to good taste — index improper Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
in good taste — index elegant Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary